Daar is twee soorte sousliefhebbers: Diegene wat 'sous' hoor en dink aan die ligkleurige, super romerige sous bo-op hoendergebraaide steak of karringmelkbeskuitjies , en diegene wat a Danksegging kalkoen of Sondagbraai versmoor in 'n amberkleurige elikser. Albei word sous genoem en bedien met geregte vir spesiale geleenthede, maar 'n paar belangrike verskille gee hulle verskillende name, smake en kleure. Wat is hulle?
Volgens die boek het wit sous 'n nederige oorsprong Suidelike kos deur John Egerton. In die burgeroorlogse tydperk in Kentucky het saagmeesters gereeld koffie, koekies en 'n sous van vleisdruppels, verdik met mieliemeel, geëet en met melk afgewerk. Volgens Egerton verdien die sousagtige 'saagselsagtige' konsistensie van die sous (en die gewildheid onder saagmeulpersoneel) die sous sy ander naam, saagmeulensous. Dit is gemaak van stukkies vleis en 'n tikkie suiwelprodukte, en dit word waardeer as 'n goedkoop, maar ribbebene manier om die dag te begin.
Vandag is dit meer algemeen om wit sous met meel in plaas van mieliemeel te verdik, maar die res van die trappe bly dieselfde. Kokke begin met 'n warm pan wors, spek of hoenderdruppels (en miskien 'n ekstra klop botter), roer meel by om 'n roux te maak, en voltooi die sous deur volmelk stadig in te klits, volgens Die spar eet . Ekstra punte as u gekrummelde ontbytwors byvoeg, soos tradisie in die Suide is.
Anders as wit sous, bevat bruinsous sous in plaas van melk
Die bestanddele lys vir bruinsous is soortgelyk aan die lys vir wit sous. U benodig vleisdruppels, botter en meel - maar in plaas daarvan om melk of room by te voeg, bevat u sous om die sous sy kenmerkende goudbruin kleur en relatief ligter konsistensie te gee. Die voedselnetwerk se klassieke kalkoensous begin byvoorbeeld met 'n roux gemaak van vetterige kalkoendruppels en meel vir alle doele. Tuisgemaakte kalkoenbouillon maak die bruinsous af, wat prut totdat dit dik genoeg is om 'n lepel te bedek, maar viskos genoeg om maklik uit 'n sousboot en op 'n bord kalkoen en aartappels te vloei.
Die formule vir bruinsous is ook 'n bietjie vryer as die formule vir wit sous. Sommige kokke hou daarvan om umami by te voeg met 'n skeut Worcestershire of sojasous, soos aangedui in Voedselnetwerk resepte, of addisionele geur met gemaalde kruie, soos voorgestel deur Die Kitchn . Die mees tipiese variasie onder wit druiwe is egter net wors of geen wors nie, soos deur resepte uit Die New York Times en Kos 52 . Ten spyte van die verskil, benodig albei weergawes vleisdruppels en 'n stewige roux, dus as u op 'n soustrein wil sit, gryp gelyke dele vet en meel en begin klits.
